Λίγα λόγια για τη χώρα..
Η Κοστα Ρικα είναι μια από τις ανερχόμενες οικονομικές δυνάμεις της Κεντρικής Αμερικής. Μια χώρα με πλούσια παράδοση, ένας ιδιαίτερος τουριστικός προορισμός και μια κουλτούρα που αποτυπώνεται υπέροχα στον απλό καθημερινό χαιρετισμός τους.. Pura Vida, δηλαδή αγνή, καθαρή ζωή.
Αυτό εκφράζεται μέσα από όλη τη στάση τους. Η Κοστα Ρίκα είναι η μόνη χώρα που πληροί τα πέντε κριτήρια που καθορίζονται για τη μέτρηση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Πάνω από το 50% της χώρας καλύπτεται από τροπικά δάση ενώ έχει μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα έως το 2021 και το 96% της ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται από υδροηλεκτρικά εργοστάσια και γεωθερμία. Η χώρα δεν συντηρεί στρατό, αντίθετα επενδύει περίπου το 8% του προϋπολογισμού της στην παιδεία.
Αυτή η ιδιαίτερη χώρα παράγει μερικούς από τους καλύτερους καφέδες στον κόσμο και αυτό οφείλεται στο εξαιρετικά γόνιμο έδαφος της, στις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες αλλα και στο mentality των κατοίκων και δη των αγροτών, που δίνουν έμφαση στην ποιότητα και όχι στη ποσότητα. Και για αυτό είναι ιδιαίτερα περήφανοι για τα αποτελέσματα τους, για τα χωράφια τους, για τους καφέδες τους.
Το ταξίδι..
Το ταξίδι μας ξεκίνησε από την πρωτεύουσα, το Σαν Χοσέ, μια πόλη με 350.000 κατοίκους. Οδηγώντας από το αεροδρόμιο προς το ξενοδοχείο, τρία πράγματα κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση. Τα πανύψηλα σύγχρονα κτίρια που αποτελούν έδρες εταιρειών πληροφορικής, τα πολλά σύγχρονα νοσοκομεία κατά μήκος της εθνικής οδού και οι ατελείωτες πλαγιές με καφεόδεντρα.. ακόμα και μέσα στη πόλη!
Στο Σαν Χοσέ συμμετείχαμε στις εργασίες του Buyers Trade Mission, μια εμπορική συνάντηση που διοργανώνει το Διεθνές Γραφείο Εμπορικών Σχέσεων της Κόστα Ρίκα και στο οποίο είχαμε επίσημη πρόσκληση να βρεθούμε. Ήταν ένα άκρως παραγωγικό διήμερο, στο οποίο είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε μικροπαραγωγούς, να μιλήσουμε με εξαγωγείς αλλά και να δοκιμάσουμε ιδιαίτερες γεύσεις τόσο σε καφέδες, όσο και σε άλλα προϊόντα όπως η σοκολάτα, τα τοπικά ροφήματα και οι ξηροί καρποί.
Επίσκεψη στις φάρμες του καφέ..
Την επόμενη μέρα ξεκίνησε το ταξίδι στις φάρμες. Η Κόστα Ρίκα χωρίζεται σε 8 περιοχές καλλιέργειας, η κάθε μία με το δικό της μικροκλίμα. Η γνωστότερη είναι η Tarrazu, η οποία έχει και τη μεγαλύτερη παραγωγή. Οι φάρμες εδώ βρίσκονται σε μεγάλα υψόμετρα και ευνοούνται από τα ιδιαίτερα ξερά καλοκαίρια, δίνοντας το χαρακτηριστικό καθαρό και γλυκό προφίλ. Λίγο πιο βόρεια βρίσκεται το Central Valley στο οποίο βρίσκεται το Σαν Χοσε με τ
ις δικές του φάρμες, ενώ ακόμα πιο πάνω το West Valley, η παλιότερη περιοχή καλλιέργειας. Στα ανατολικά της χώρας βρίσκονται το Tres Rios, η Turrialba και το Orosi, ιδιαίτερα μικρές περιοχές. Στα βορειοδυτικά είναι το Guanacaste, μια από τις πέντε blue zones στο κόσμο με το ιδανικό κλίμα και περιβάλλον. Ο καφές βρήκε χώρο μόλις τα τελευταία χρόνια εδώ ,ωστόσο η καλλιέργειά του γίνεται με το ελάχιστον περιβαλλοντικό αποτύπωμα και με ιδανικές συνθήκες για την τοπική κοινωνία. Τέλος, στα νότια της χώρας και κοντά στα σύνορα με τον Παναμά, βρίσκεται η Brunca, μια περιοχή με μεγάλα υψόμετρα, απότομες πλαγιές, μεγάλες κοιλάδες και αρκετά ποτάμια.
Η πρώτη μας επίσκεψη ήταν στο Beneficio San Gabriel, στο Central Valley. Ο μύλος (beneficio) βρίσκεται σε υψόμετρο 1500μ ενώ η φάρμα ξεκινά από τα 1350μ και φτάνει μέχρι τα 1610μ. Όταν ο καιρός είναι καθαρός, μπορείς να δεις τον Ειρηνικό Ωκεανό! Ο ιδιοκτήτης Michael Trejo, είναι η τρίτη γενιά στο χώρο του καφέ και είναι αυτός που αποφάσισε να ιδρύσει τον μύλο στην περιοχή. Αρχικά εξυπηρετούσε και άλλες φάρμες, αλλά πλέον ο όγκος της δικής του παραγωγής έχει μεγαλώσει τόσο που δεν του δίνει χώρο για κάτι άλλο. Καλλιεργεί παραδοσιακές ποικιλίες όπως caturra, catuai και κάποιες exotical όπως το SL-28 (που εδώ το λένε Κένυα) καθώς και ένα microlot με Gesha. Ο Michael είχε προετοιμάσει ένα cupping με τα πρώτα δείγματα από τη νέα σοδειά, διάφορες επεξεργασίες καθώς και ένα microlot Kenya με μια πειραματική επεξεργασία double washed / anaerobic. H επίσκεψη μας διακόπηκε ξαφνικά λόγω της πολύ έντονης βροχόπτωσης ,καθώς έπρεπε να επιστρέψουμε άμεσα για να είμαστε ασφαλείς.Η βροχή, ειδικά το τρίμηνο Σεπτέμβριος – Νοέμβριος είναι ευεργετική για τις καλλιέργειες, μα ταυτόχρονα καταστροφική για την περιοχή, καθότι προκαλούνται τεράστιες κατολισθήσεις, δρόμοι χάνονται,πλημμυρίζουν ενώ τα ποτάμια φουσκώνουν αρκετά…
Η επόμενη μέρα, με λιακάδα αυτή τη φορά, μας βρήκε στο δρόμο για τη Brunca. Μετά τη βροχή της προηγούμενης μέρας, μια απόσταση 125χλμ με υψομετρική διακύμανση από τα 1,100 μέχρι τα 3,250 και μετά ξανά στα 1, 500μ διήρκησε 6,30 ώρες. Ο λόγος είναι ότι οι δρόμοι συχνά είτε πλημμυρίζουν από τα νερά των βροχών είτε έχουμε κατολισθήσεις και τεράστιες ποσότητες λάσπης να κατεβαίνουν από τις πλαγιές., οπότε το οδικό δίκτυο γενικά είναι σε κάκιστη κατάσταση.
Πρώτη στάση το χωριό Buena Vista, κρυμμένο σε μία κοιλάδα στους πρόποδες του Cerro Chirripo, της υψηλότερης κορφής στη Κόστα Ρίκα. Στο χωριό, οι κάτοικοι έχουν έναν τυπικό συνεταιρισμό, όπου κάνουν μια αρχική συλλογή και επεξεργασία του καφέ τους. Οι πλαγιές είναι απότομες, σχεδόν κάθετες και η συγκομιδή γίνεται μόνο με το χέρι, με τους pickers να είναι δεμένοι με σχοινιά, να γεμίζουν μικρές σακούλες και στη συνέχεια να τις κατεβάζουν προσεκτικά στους ειδικούς χώρους συγκέντρωσης. Ο Tomas, ο συνεργάτης μας στην Κόστα Ρίκα, είχε ήδη κανονίσει να επισκεφτούμε δύο από τις φάρμες που συνεργαζόμασταν, ενώ λόγω καταστροφής του κυρίως δρόμου, δεν καταφέραμε να φτάσουμε στη τρίτη. Είχαμε όμως τη χαρά να επισκεφτούμε τη Finca Los Monges, σε μια εξαιρετικής ομορφιάς τοποθεσία σε υψόμετρο 1,800μ. H περιοχή ονομάζεται Montanas De Oro και είναι μία μικροπεριοχή με αναγνωρισμένο(?) κλίμα και γεωργικά προϊόντα. Ο Diego Monge είναι ο γιος του ιδρυτή της φάρμας-δεύτερης γενιάς παραγωγός- και ιδιοκτήτης μια μικρότερης φάρμας, της Finca Santa Paz, όπου καλλιεργεί κυρίως πειραματικές ποικιλίες και δοκιμάζει διάφορες ιδιαίτερες επεξεργασίες. Μία από τις δοκιμές του είναι το slow fermentation που φέτος βρίσκεται ήδη στις αποθήκες μας. Στο slow fermentation, o καφές τοποθετείται μέσα δεξαμενές ζύμωσης για περισσότερες από 120 ώρες με το pulp, και στη συνέχεια τοποθετείται σε κρεβάτια στεγνώματος με ένα παχύ στρώμα, για συνολικό χρόνο πέντε εβδομάδων. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε γλύκα ώριμων τροπικών φρούτων και ταυτόχρονα στοιχεία σοκολάτας, να συνδέονται αρμονικά προσφέροντας ένα ολοκληρωμένο γευστικό μπουκέτο.
Η τελευταία μέρα μας στις φάρμες είχε επίσκεψη σε πιο πεδινές περιοχές και κυρίως στις εγκαταστάσεις της Marespi, του συνεργάτη μας στη περιοχή. Η Marespi είναι μια εταιρία που ιδρύθηκε ώστε η οικογένεια Marin-Espinoza (εξου και Mar-espi) να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες που τους έδινε η περιοχή με τα πολλά ποτάμια, το γόνιμο έδαφος και την άφθονη ξυλεία. Έχτισαν έτσι τον πρώτο σταθμό επεξεργασίας της περιοχής, ο οποίος αν και αρχικά χρησίμευε μόνο για τον δικό τους καφέ, η υψηλή ποιότητα της δουλειάς τους και η αποδοτικότητα του μύλου, έκαναν τους υπόλοιπους παραγωγούς να στέλνουν εκεί τον καφέ τους για επεξεργασία. Πλέον η Marespi έχει ιδρύσει νέο ξεχωριστό μύλο ώστε να ικανοποιεί τις δικές της ανάγκες, κρατώντας τον εκσυγχρονισμένο αρχικό μύλο για τις ανάγκες της περιοχής.
From Costa Rica to El Café..
Γυρνώντας με τις αποσκευές μας γεμάτες με συναισθήματα και την ανάμνηση μοναδικών εικόνων από αυτή την πανέμορφη χώρα ,αλλά και ξεχωριστών γευστικών προφίλ,είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι για τους παραγωγούς-συνεργάτες μας ,για την φροντίδα και την επιμονή τους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και κατά συνέπεια για τους καφέδες που προσφέρουμε στους πελάτες μας.